Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Professional ethics. Deontology --- Ethics and addiction --- Toxicology --- verslaving --- psychiatrische verpleegkunde --- alcoholisme --- drugs --- preventiewerking (mensen)

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Spoedgevallendiensten en crisiscentra spelen een belangrijke rol in het verstrekken van eerste hulp aan personen met middelengebonden problemen. Zij kunnen op dat moment ook het meer gespecialiseerde hulpverleningsaanbod kenbaar maken, evenals motivatie tot verandering en behandeling opwekken. Vaak wordt gewerkt met motivatieverhogende technieken. Een belangrijke ondersteunende methodiek binnen de crisisopvang is case management. Case management is vooral werkzaam om alcohol- en druggebruikers in contact te brengen met de hulp- en dienstverlening die ze nodig hebben op verschillende leefgebieden. In België wordt sinds 1999 geëxperimenteerd met deze werkvorm in de verslavingszorg. Er is evenwel weinig bekend over de effectiviteit van deze werkvorm, noch bestaat er eenduidigheid met betrekking tot de toepassing ervan. Ondanks het gegeven dat crisis- en spoeddiensten vaak worden geconfronteerd met middelengebruikers in crisis, is een formele evaluatie van deze diensten tot nu toe onbestaande geweest, en is er dus geen kennis van het aantal patiënten in behandeling, hun profielen, hun gebruik van middelen of hun psychische toestand. Kennis van deze aspecten is noodzakelijk opdat een duurzaam beleid kan worden ontwikkeld. Het gebrek aan kennis ter zake impliceert dat een langdurig beleid voor deze patiëntengroep zich niet kan ontwikkelen. De in dit boek beschreven studie, Evaluatie van Crisis en Case Management (ECCAM), betreft een formele evaluatie van twee specifieke crisisprogramma's voor middelgebonden problemen in België: de FOD pilootprojecten 'Crisis en Case Management' en de RIZIV-geconventioneerde crisisinterventiecentra. Aan de hand van specifieke doelstellingen onderzoeken de auteurs onder andere hoeveel personen per jaar worden behandeld binnen de crisisopvang, welke middelen het vaakst worden gebruikt en in hoeverre middelengebruikers ook psychische stoornissen hebben. Er wordt via literatuurstudie nagegaan welke de psychologische, sociale en psychiatrische aspecten zijn van het begrip 'crisis'. Verder wordt specifiek stilgestaan bij het case management, dat op een kwalitatieve en kwantitatieve wijze wordt getoetst aan de specifieke vereisten en de positie van de crisisopvang. Het zwaartepunt van deze studie ligt evenwel in het presenteren van beleidsvoorstellen voor een duurzaam crisisbeleid voor patiënten met middelgebonden problemen in België, rekening houdend met een aantal gezondheidseconomische realiteiten en beperkingen

Toxicology --- crisisinterventies --- Ethics and addiction --- verslavingszorg --- psychiatrische verpleegkunde --- verslaving --- Psychiatric nursing --- Belgium --- Narcotic habit --- Psychological aspects --- Psychiatry --- Moral and ethical aspects --- Crisis intervention --- Mental health services --- Crisis intervention (Psychiatry) --- Ethiek en verslaving --- Toxicologie --- Psychiatrische verpleegkunde --- België --- Verslaving --- Crisisopvang --- Crisishulpverlening --- Gokken --- Internet

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Al jaren weten we dat het behandelen van mensen met een psychose, vooral degenen die geen ziektebesef hebben, uiterst lastig is. Ze willen geen behandeling. Vanuit de patiënt bekeken helemaal logisch overigens; waarom je laten behandelen wanneer je niet ziek bent!In dit boek beschrijft psychiater Jules Tielens een manier om wel contact te krijgen en te houden met deze ernstig getroffen mensen. Hij noemt deze techniek Verbindende Gesprekstechniek. Want succes in de behandeling van deze mensen ligt aan de kwaliteit van het contact.Het is volledig geschreven vanuit ervaringen uit de praktijk en heeft veel elementen van Motiverend Interviewen. Maar het is meer: het geeft praktische tips en heldere uitgangspunten. Een boek dat je vertelt om te stoppen met ruziemaken met deze mensen en zelfs te stoppen met het gebruiken van argumenten om hen te overtuigen.Het is bedoeld voor iedereen die met psychotische mensen omgaat. En dat zijn er meer dan je denkt: van psychiaters tot politieagenten en van familieleden tot maatschappelijk werkers, detentiemedewerkers en advocaten. Het is een vakboek maar in begrijpelijk taal. Iedereen moet dit boek kunnen begrijpen, want voor goede zorg voor deze mensen is iedereen nodig.

psychiatrie --- psychose --- 606.3 --- psychosen --- psychische syndromen --- psychotherapie --- gesprekstechnieken --- gesprekstherapie --- psychopathologie, psychiatrische ziektekunde, neurosen, psychosen, oorlogssyndromen en verslavingsziekten --- 616.2 --- Psychiatry --- psychiatrische verpleegkunde --- verpleegkunde --- Psychosen --- Psychotherapie --- Provincie West-Vlaanderen --- Psychose

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Dienstverlenende organisaties hebben steeds meer te maken met agressie. Of het nu sociale diensten betreft, deurwaarderskantoren of woningbouwverenigingen, alle zien zich in toenemende mate geconfronteerd met dit fenomeen. Hoe ga je met die agressie om? Om deze vraag te kunnen beantwoorden is het allereerst van belang de soort van agressie waaraan men wordt blootgesteld, te onderkennen. Gaat het om frustratie-agressie, dat wil zeggen is de cliënt door (een opeenstapeling van) een aantal gebeurtenissen oprecht boos? Of probeer hij zich gericht door agressief gedrag de druk hoog op te voeren om zo een bepaalde beslissing af te dwingen (instrumentele agressie)? Beide vormen van agressie vereisen een verschillende benaderingswijze. Agressiebeheersing is echter meer dan weten hoe je moet reageren. Het is ook het besef dat het een materie is waar je niet alleen voorstaat en naar welk idee je dus ook moet handelen. Het is het wegnemen van de oorzaken van agressie en het voorkomen ervan door procedures vast te leggen, een agressieplan op te stellen, je werkruimte veilig in te richten. En het is ook je collega opvangen die agressie ondergaan heeft en zorgen voor een adequate verwerking. Al deze aspecten komen in dit boek uitgebreid aan de orde: het is een praktijkboek. Alle ideeën die u erin aantreft zijn het resultaat van persoonlijke ervaring van de auteur en het geven van talloze trainingen op dit terrein aan dienstverlenende organisaties. Ze hebben hun waarde in de praktijk dan ook reeds ruim bewezen. Waar nodig worden situaties verduidelijkt met voorbeelden die alle medewerkers van organisaties, die vanuit het eigen werksituatie met agressie te maken hebben, zeer herkenbaar zullen voorkomen.

#SBIB:001.IO --- #SBIB:35H2102 --- 415.3 --- agressiviteit --- psychologie --- 179.8 --- Agressiviteit (geweld, agressie) --- psychiatrische verpleegkunde (gez) --- 606.3 --- agressiviteit (gez) --- psychiatrie (gez) --- Personeelsmanagement bij de overheid: specifieke aspecten --- Uitvoerende functies --- geweld --- sociale vaardigheden --- communicatie in de hulpverlening --- agressie --- 301.15 --- 007 --- 361.2 --- agressie, emoties, instinct, motoriek en wil --- Psychology --- psychosociale hulpverlening

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Niemand geeft het graag toe, maar misbehandelen van ouderen is een feit. Dat het slechts om een minderheid gaat, doet niet terzake. Elke misbehandelde is te veel. De misbehandelingen bestaan zowel in de intramurale als in de extramurale zorg. Paradoxaal genoeg gebeuren heel wat misbehandelingen zelfs te goeder trouw. Dit boek geeft eerst aan wat bedoeld is met 'misbehandeling': van ogenschijnlijk pietluttige maatregelen, subtiele psychische pesterijen, het veroorzaken van allerlei ongemakken tot slagen en verwondingen. Daarna probeert het boek te begrijpen waarom dit alles gebeurt. Een essentieel punt is hoe je een en ander vaststelt, hoe je hulpvragen herkent en wat je daarmee moet. Meer dan eens moet de 'pleger' van de misbehandeling evenzeer worden geholpen. Deze publicatie behandelt omzichtig, maar tegelijk kordaat, een onderwerp waarover sommigen liever zouden zwijgen.

Ouderenmishandeling. --- gerontagogie --- Age group sociology --- Geriatrics --- bejaardenmishandeling --- ouderenmishandeling --- Sociology of social care --- mishandeling --- bejaarden, thuiswonende --- bejaardentehuizen --- Vlaanderen --- oudermishandeling --- #GBIB:CBMER --- #A9401A --- #KVHB:Bejaardentehuizen --- #KVHB:Gerontologie --- #KVHB:Geweld --- 324 --- bejaardenproblematiek --- ouderen --- ouderenzorg --- 613.64 --- 614.25 --- geriatrie --- geriatrische verpleegkunde --- gezondheidszorg --- psychiatrische verpleegkunde --- verpleegkunde --- 343.61 --- Bejaardenmishandeling (ouderenmishandeling) --- 308 ) Bejaarden --- 179.2 --- Gezin --- Instellingen --- Mishandeling --- Onderzoek --- Ouderen --- Ouderenzorg --- Preventie --- 364.4 --- Bejaardenzorg : mishandeling --- bejaardenmishandeling (ouderenmishandeling) --- bejaardenzorg --- 343.6 --- 362.6 --- 493.8 --- sociale problemen en zorg voor ouderen --- Sociale problemen van en zorg voor ouderen; algemeen --- Geriatrische verpleegkunde --- Ouderengezondheidszorg --- bejaardenmishandeling (gez) --- Bejaarden --- Ouderenmishandeling --- Oudere --- Gemeenschap --- School --- Buurt